Sportieve prestaties
- Introductie van MST, wat we doen en wie we zijn.
- Trail running, het hoe en waarom.
- Stijgen en afdalen
- Rugzakje, kleding, eten
- Etc…… (Kom en ervaar)
Mark Groeneweg 2e Nederlander bij Trail Crete Spa
SPA – Afgelopen paasweekend was de trail crete Spa in Belgie. Een technisch en heuvelachtig parkoers van 55 km met ca 1700 meter hoogte verschil. De winterse taferelen maakte de tocht bizar zwaar. Dat is ook de reden dat de eerste lopers dik een half uur later binnen kwamen dan de editie van 2012.
De Dierense hardloper Mark Groeneweg was tweede Nederlander en 4e in zijn leeftijd categorie. Groeneweg die in 2010 de overstap maakte naar Trailrunning is zich aan het voor bereiden op de Salomon 4 trail. Een trail wedstrijd door de Alpen van 160 km verdeeld over vierdagen. Lopen door drie landen en een hoogte verschil van ca 10.000 meter. Voordat het zover is zal Groenenweg eerst deelnemen aan de Veluwezoom trail 55 km en de Koning van Spanje trail 32 km.
Verslag Trail By The Sea 2013
Trail by the Sea had deze editie ook wel “Snowy Trail By The Sea” genoemd kunnen worden. Wat een bizar weer en wat een bizar leuke tocht werd het daardoor!
Om 7:00 uur gaat de wekker in het Gelderse Dieren. Ik kijk naar buiten en het is weer wit. Vandaag gaan Robin Kinsbergen en ik de 2e editie van Trail by the Sea lopen in Renesse. Als ik net in de auto zit zie ik vanaf de snelweg de witte heuvels van de Posbank bij Rheden. Ik vraag me af: waarom ga ik naar Zeeland voor een trail terwijl mijn achtertuin nu zo mooi wit is??
Robin pikt met op in bij de Mac in Veenendaal. Het blijkt dat we allebei een goede voorbereiding hebben gehad. Robin is gisteren, speciaal een dag eerder terug komen rijden uit Oostenrijk en ik heb gezellig met 5 man de nacht doorgebracht in een tentje midden in het bos. Als we aan komen in Renesse rond 10:00 uur is het al een gezellige drukte. Even bekenden een handje geven links en rechts, even praten en omkleden.
We overleggen met elkaar wát aan te trekken om de komende 3 á 4 uur de weersomstandigheden te trotseren, beter teveel dan te weinig is onze eenstemmige mening, en liever onderweg een laagje uittrekken. Achteraf zal blijken dat we geen spijt krijgen van onze keuze. De start is om 11:00 uur op het strand waar alle deelnemers gezamenlijk naar toe wandelen.
Alleen al tijdens deze wandeling hoor je opmerkingen als ‘toch wel kouder dan ik dacht’ en ‘ik hoop dat ik warm genoeg gekleed ben’. Beiden zijn wij onderweg dan ook verbaasd over hoe zo weinig dikwijls mensen aan hebben. Beginnersfoutje? Niet wetend wat te wachten staat? Of toch echte die-hards die door ervaring kunnen vertrouwen op hun lichaam doordat ze weten hoe het zich zal handhaven tijdens een dergelijke wedstrijd? Moet gezegd; het betrof veelal de 1ste categorie lopers! Op het strand aangekomen blijkt direct al met welke barre weersomstandigheden we te maken hebben, neerslag in de vorm van sneeuw cq ijzel, harde wind en temperatuur rond het vriespunt. Dit is weer een zo’n wedstrijd waar het mentale straks gaat gelden…
We kijken elkaar aan, hebben er zin in, aan de bak en succes gewenst! Een lang lint van lopers over de hele breedte van het strand, de speaker geeft nog even aan ‘hoe gek’ je moet zijn om hier te staan en middels een oerkreet door de luispreker weten we dat het startschot is gevallen. Hoe bizar hard gaan de mensen over het strand, ja we hebben de wind en de sneeuw nu in onze rug. Ik kijk nu al uit naar de terugweg. We verlaten vrij vlug het strand en gaan mooie duinpaadjes door. Hoogteverschil wordt gehaald door de duinen over te gaan, mooie snelle zandpaadjes naar beneden.
Ik geniet als we in de buurt van de vuurtoren zijn. Daar duiken we de bossen in, draaien , keren, omlaag en weer omhoog, kleine klimmetjes worden afgewisseld met wat langere (wat is lang in Nederland) steile klimmetjes. In de bossen is het nog een beetje behaaglijk als de wind daar wat minder hard aanwezig is. Zo nu en dan haal ik nog iemand in. Voor mij is het een training dus ik laat anderen de weg wel zoeken. Vandaag ben ik lui en geniet ik van de omgeving, mooie meertjes afgewisseld met pittige duinpartijen, bospaden en veel vooral veel mul zand.
Hier en daar stop ik even bij een verzorgingspost die er na mijn mening veel te veel waren. Mijn inziens trail je met een rugzakje en heb je zelf je natje en je droogje bij je. Deelnemers gooien hun verkregen flesjes energy dink bij de drankposten zo van zich af in het bos en op het strand. Maar ook de gel-verpakkingen, energy-bar wikkels zien we her en der verspreid liggen. Dit afval is niet van de gemiddelde trailfreak maar van deelnemers voor wie een dergelijke wedstijd hun 1ste is, dat kan niet anders. Trailrunning geeft juist die extra dimensie door zo dicht bij de natuur te staan. Zonde, doodzonde en beschamend, tijdens een trail gooi je je spullen niet van je af. Wat je bij je hebt neem je ook weer mee, ongeschreven spelregels! Extra puntje van belang voor de organisatie hier extra aandacht op te vestigen! Vergunningen hangen hier nauw mee samen, hoop dat de deelnemers dit ook beseffen.
De laatste km gaan weer over het strand. Twee keer een stuk met wind en sneeuw; het doet zeer. Sneeuw in de ogen, koude wind beukt tegen je lijf. Ik denk aan al die deelnemers die er vier uur en meer over doen, wat een bikkels.
Complimenten aan de enthousiaste vrijwilligers van de verzorgingsposten, jullie waren super!
Ik zit uit te puffen in een luie stoel. Vrij vlot komt Robin al binnen met een zeiknatte koude voet. Hij is nog net in een van de laatste stukken strand door het ijs gestapt. Was het leuk ??? Bizar ……. morgen is het leuk, volgende week is het nog leuker en volgend jaar zeggen we die tocht in 2013 die was beestachtig gaaf.
Bedankt organisatie, bedankt alle vrijwilligers die in de kou er voor ons hebben gestaan THANKS!!!
Mark Groeneweg 3:10:41 (in uitslagen als Marc Weening) Robin Kinsbergen 3:46:48
Met dank aan de fotos van Robin.
Petzl night trail; een ervaring rijker
Marc had Marion en mij gevraagd om iets eerder te komen helpen bij de trail. We waren er dus al om een uur of 15:00. Even het e.a neer zetten, inschrijf tafel, buffjes pakken, water klaar maken, vlaggen ophangen, dranghekken plaatsen en vlaggen neer zetten. De tijd vliegt dan voorbij en vele handen maken ligt werk.
Ik had mijn ATB mee en heb nog even een klein rondje gefietst om te kijken hoe e.a was uitgezet. Onderweg kwam ik Ronnie tegen die de route nog aan het controleren was. Ronnie zeg ik dit kan een blinde nog vinden. Ronnie was kennelijk de hele dag al in touw geweest met Robin van Kinsbergen. Dan hangen de lintjes altijd aan een kant (rechts) Op km 7 was ik de route even kwijt er was een paaltje verwijderd en wat linten. In de verte zag ik het Ronnie al aankomen snel e.a even herstellen samen . Ronnie ging alleen verder want ik moest zelf net na 19.00 starten.
Terug bij Outdoor Valley was het al gezellig druk. De start , ik zag het eerste groepje vertrekken en 30 seconden daarna mochten wij al weg. Parkeerplaats over naar links eerste pad rechts. Groepje voor mij hoorde ik gezellig met elkaar kletsen en verkeerd lopen. Rechts riep ik hard en daar kwamen ze mij achterna. Het ging echt verschrikkelijk goed. Bij de verzorging post had ik zeker 7 min voorsprong op de tweede hoorde ik van Marion die na de inschrijvingen op de verzorging post werd in gedeeld.
Naar boven snel en glibberen naar beneden (als een idioot) daarna een kale helling af en toe was ik het even kwijt, ik zag even geen lintje en begon te twijfelen, er liep maar een pad ………. Aaacchh terug rennen grasbult weer op ja ik zit toch goed. Naar beneden in volle vaart en weer naar boven. Over een brug , ik krijg instructies van een vrijwilliger eerst hoog aan houden. Weer een puist van een bult op en over het gras snel naar beneden het bos weer in. Kom het bos weer uit en ga verkeerd.Ik loop nogmaals het zelfde rondje. (prut) Na het tweede rondje weer de helling naar boven en daar kwamen tig ander lopers al aan. Weer naar beneden en ineens zag ik een lintje hangen. Ik kon aan het laatste stuk beginnen. Kwam als eerste bij de finish maar wist toen al dat 1:35 niet de winnende tijd zou worden.
Snel douchen, wat eten en de ATB pakken om een stuk van de route op te ruimen. Na ca 7km ploeteren op de fiets, met lintjes en paaltjes ging mijn Petzl Nao uit en ook mijn eigen lichtje. Ik ben terug gefietst. Bij Outdoor Valley waren Marion , Robin, Marc , Julijne, Anneke en nog wat andere vrijwilligers aan het opruimen. Ik ben op een bankje gaan zitten Marc kwam even bij me zitten . Inmiddels waren Jeroen en Hans al in tegen gestelde richting aan het opruimen van de route begonnen. Gaan we het laatste stuk nog even opruimen hoor ik in de verte Marc zeggen, terwijl hij naast me zit. Ik zeg nee , of je moet me achterop nemen. Het lichtje is even uit ……….
Een paar colatjes later het is inmiddels 24:00 geweest als ik weer een beetje tot leven te kom. Marion en ik besluiten naar huis te gaan 130 km terug en er ligt sneeuw in het oosten. Om 1.30 WA ik Marc nog even om te zeggen dat ik veilig thuis ben. Ik krijg om 2:00 een WA terug Komen net het bos uit alles fertig……….. de held heeft samen met Robin van km 7 t/m ca 14 nog even opgeruimd.
Wat een dag , wat een ervaring, wat verschrikkelijk gaaf, het was geen wedstrijd maar een beleving en daarom kan me die tijd en 18e plaats helemaal niets schelen. Ik had het niet willen missen.
http://youtu.be/0kFAdKbvDpo (filmpje van de nachtelijke trail)
Mark Groeneweg (www.veluwesport.com)
De Trail roc 245
Het is alweer een tijdje geleden dat Marc mij mailde. Mark wil je schoenen testen ?? ik dacht nog waarom ik er zijn nog zoveel anderen. Ik heb niet lang hoeven na te denken om snel ja te zeggen voordat iemand anders zich zou melden.
Marc stuurde mij een plaatje van de trail roc 245 van inov8. Wat een geweldige gave schoen dacht ik. Qua uiterlijk viel hij meteen in de smaak. In eerste instantie gaat het mij altijd om het gemak en de meerwaarde van een product bij het trail runnen. Eerlijk is eerlijk als het deugt en het ziet er gaaf uit is natuurlijk helmaal mooi.
Paar dagen later had ik de trail roc 245 al in huis. Het is echt minimalistisch dacht ik bij mezelf. Die schoen weegt niets (245 gram) . De schoen zit direct heerlijk, sluit mooi aan en de veters zijn goed strak aan te halen. De roc 245 zit zo fijn dat ik meteen besluit om te gaan rennen, effe een klein stukje proberen zei ik thuis. Uurtje later kwam ik weer terug.
Ik heb in de gaten dat je met deze schoen wat meer moet lopen op de bal van de voet. De hak (wat voor hak door moet gaan bij een voetbed van 6 mm) raakt maar heel even de grond. Omdat ik geruime tijd last heb gehad van mijn achillespees ben ik voorzichtig.
De eerste keer echt trainen de Posbank maar even over. Voor diegene die de Veluwezoom trail nog nooit hebben gelopen. De Posbank ga je bult op bult af, zandvlaktes en trappetjes, hellingen met gladde boom wortels. De trail roc 245 heeft voldoende grip merk ik al snel. Dit heeft te maken met het verschil in rubber wat er in de zool is verwerkt. Je voelt de schoen nauwelijks aan je voet. In het begin heb ik wel het idee dat ik elke dennen appel en elke steen onder mijn voeten voel. Maar naar een tijdje is dat gevoel weg, je let ook op alles als je wat mag uit proberen.
Tja als ik de grip heb uit geprobeerd die goed is dan maar eens vrijwillig door een modderplas. Het heeft de afgelopen tijd veel geregend dus dat moet niet moeilijk wezen. De eerste plassen voorzichtig genomen ik voel nauwelijks nattigheid en de schoen wordt ook niet veel zwaarder. Dan de maar eens vol door heen. De modder vliegt alle kanten op, m’n voeten worden nat, het water loopt vlug uit de trail roc. Heerlijk z’n lichte schoen met grip. Mijn ander schoenen noem ik ineens klompen merk ik.
Ik ben er mee de ½ marathon Adventure run op Ameland mee gaan lopen. Het fijne aan deze schoen ten opzichte van bijvoorbeeld de speedcross 3 van Salomon is dat ik op het asfalt (vies woord voor trail runners) meer grip heb. In de modderige bossen van Ameland ,met scherpe draaien en keren heb ik voldoende grip, het stand , het losse zand van de duinen geen probleem, een ook de stukken langs de dijk over asfalt lopen fijn.
Ik heb geen last gehad van mijn achillespees. Dit kan te maken hebben dat ik wat meer heb moeten trainen om op de bal van mijn voet te kunnen lopen. Echter de zool die minimalistisch is, is voldoende om zo de overstap van een “normale” schoen naar de trail roc 245 te maken.
Conclusie, De trail roc 245 is een aanvulling op mijn assortiment van schoenen. Lichte schoen met voldoende grip die ook nog tegen een beetje water kan.
Mark Groeneweg (www.veluwesport.com)
bedriegertjesloop 2010
De 2,5 kilometer, gedomineerd door de minilopertjes, vaak geflankeerd door een hevig transpirerende mama of papa, werd gewonnen door Roderick Enzerink. Op de 7,5 kilometer was Ans Reusken de snelste bij de dames. Bij de heren was de Dierense wervelwind Mark Groeneweg als eerste bij de finish. Winnaars op de 15 kilometer waren Ilse Coenen bij de dames en de winnaar van vorig jaar Gerard Limbeek bij de heren.
Beekloop in en over de sneeuw
door Ton van Ingen Schenau. maandag 15 februari 2010 | 07:47
LEUVENHEIM – De echte bikkels lieten zich gisteren niet kennen. Ondanks de besneeuwde paden, de winterse kou en de vallende vlokken waren 219 lopers naar Leuvenheim getogen voor een of meerdere rondjes langs de beek en er omheen. “We zijn vrijdag en zaterdag druk in de weer geweest om het parcours te prepareren.
BEEK – De Beekse bosloopcompetitie over drie wedstrijden werd zondag een prooi voor de 38-jarige Mark Groeneweg uit Dieren.
Mark Groeneweg weer baas in zijn eigen dorp
door Theo Bosman. zaterdag 06 juni 2009 | 06:52 | Laatst bijgewerkt op: zaterdag 06 juni 2009 | 18:18
DIEREN – Geblesseerd of niet, Mark Groeneweg liet ook deze keer in zijn eigen woonplaats zich de kaas niet van het brood eten. Evenals de twee voorgaande afleveringen legde hij het deelnemersveld van de tien kilometer van de Veluwezoomloop zijn absolute wil op.
Groeneweg kampte nog met de naweeën van de Roparun, een estafetteloop van Parijs naar Rotterdam. In het pinksterweekeinde had hij daarvoor zo’n 85 kilometer gesjouwd en er bovendien een knieblessure aan overgehouden. “Ik heb het rustig aan gedaan”, reageerde de Dierenaar op de vraag of het wel verstandig was om hier te lopen. “Het ging prima. Nergens last van gehad. De tijd was ook twee minuten langzamer dan vorig jaar. Dat zegt genoeg. Ik kom hier vandaan en wilde daarom per se meedoen.”
Zijn vader Bob (70), die in maart in Den Haag op de NK halve marathon in zijn leeftijdsklasse naar een zilveren medaille snelde, liep in zijn achtertuin op de vijftien kilometer naar een mooie tijd van 1.10.32.
Oudejaarscrossloop Vorden overwinning voor Mark Groeneweg
Door onze atletiekmedewerker
VORDEN – De 25e editie van de jaarlijkse Oudejaarscrossloop te Vorden leverde op Oudejaarsdag een overwinning op voor Mark Groeneweg uit Dieren. Hij realiseerde op de vijftien kilometer de snelste tijd in 58.08 minuten. Op drie minuten achterstand finishte Arjan Nieborg uit het Overijsselse Hengelo als tweede in 1.01.15 uur. Snelste dame werd marathonloopster Mariette ten Bokkel uit het Gelderse Hengelo in 1.12.49 uur. De vijf kilometer werd een prooi voor Paul van Rooijen uit Velp in 17.54 minuten. Hij trok fel van leer en pakte een flinke voorsprong op zijn jongere rivaal, junior
Koen Vossers van Argo, woonachtig in het Gelderse Hengelo. Vossers die op tweede Kerstdag nog de Barend de Matterloop in Wehl won op de vijf kilometer werd nu tweede in 19.28 minuten.
Emma Loef pakte de winst bij de vrouwen in 20.21 minuten. Léon ten Elshof uit Winterswijk, beslistte de tien kilometer met een eindsprint en won hiermee royaal in 38.14 minuten. Het lid van Archeus won overigens ook vorige week nog de Keiloop in Meddo op deze afstand. Als tweede kwam Oud-Vordenaar Ewoud Hilferink uit het Duitse Bochum over de meet in 38.22 minuten. Bert Kleinbrinke werd de snelste atleet uit Vorden met een derde tijd van 39.27 minuten. Veterane Lini Strijker uit Oeken won bij de dames in 49.49 minuten. De organisatie was wederom in handen van de crossloop commissie van wielerclub Vorden. Een van de initiatoren van het eerste uur de heer Johan Pardijs was redelijk tevreden met de animo. ‘’In het verleden hebben we al eens driehonderd lopers gehad. Tegenwoordig zijn er veel lopen in de regio. De lopers hebben genoeg te kiezen. Deze crossloop die dit keer over modderige paden rondom het voetbalveld voerde, trok vrijdagmiddag 95 deelnemers. Het was jammer dat de jeugd verstek liet gaan. Toch geeft deze loop altijd weer een aparte sfeer op Oudejaarsdag.’’